ลูกน้องที่พบเห็นกันทั่วไปมีอยู่ 4 แบบ ได้แก่

 แบบที่ 1 หัวหน้าว่าไงก็ว่าตามกัน หัวหน้าสั่งการอะไรลูกน้องแบบนี้ทำได้หมด

แบบที่ 2 เป็นลูกน้องแบบศรีธนญชัย หัวหน้าว่าอย่าง ลูกน้องทำอีกอย่าง เจ้าเล่ห์ไม่มีที่สิ้นสุด

แบบที่ 3 เป็นลูกน้องป้อแป้ จะสั่งให้ทำอะไรหัวหน้าต้องบอกบทไปเสียทุกอย่าง ถ้าบอกไม่หมดงานก็ไม่เสร็จ ลักษณะเข้าใกล้หุ่นยนต์ที่ต้องคอยรับโปรแกรมจากหัวหน้าอยู่ตลอดเวลา

ลูกน้องทั้ง 3 แบบนี้ถ้าอยู่กับหัวหน้าคนใด ความสำเร็จของงานเห็นจะเกิดขึ้นได้ยาก ดีไม่ดีหัวหน้าอาจพังตามงานไปด้วยก็ได้ เพราะลูกน้องสามแบบนี้สรรเสริญเยินยอหัวหน้าทั้งวันทั้งคืน ยกเว้นลูกน้องแบบศรีธนญชัย ต่อหน้าสรรเสริญ ลับหลังด่ายับ ซึ่งหัวหน้าคงได้ยินเฉพาะคำสรรเสริญ แต่ไม่ได้ยินคำด่า เลยหลงตัวเองไปว่าเก่งกาจ คิดได้ทุกอย่างทำได้ทุกอย่าง คิดแบบนี้นานเข้าหนทางแห่งความล้มเหลวก็มารออยู่ตรงหน้าด้วยเหตุที่ประมาณตนผิดนั่นเอง

ส่วนตัวเจ้าของกระทู้ เป็นลูกน้องแบบที่ 3 ครับ ไม่บอกไม่ทำครับ ต้องคอยบอกว่าทำอะไรยังไง บอกทีทำที  (อ่านๆไป อย่าเอามาเครียดครับ  ลูกน้องที่ดีมีเยอะครับ แต่ดีคนละแบบ เท่านั้นเอง)