เรื่อง ช้อนยาวหนึ่งเมตร
> มีชาวเดนมาร์คคนหนึ่งนอนหลับอยู่ที่บ้านในเวลากลางคืน
>
> .......... มีนางฟ้าลงมาหาเขา ชวนไปเที่ยวสวรรค์และนรก
> เขาก็ตกลงใจไปด้วย
>
> นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่ง แล้วบอกว่า "ถึงนรกแล้ว"
>
> ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาวๆ
> บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีตอร่อยมีคุณค่าทุกประเภท
>
> ........... มีคนนั่งอยู่หลายคนนางฟ้าก็บอกว่า "นี่สัตว์นรก"
> คนเหล่านั้น นั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก แต่ดูสิ ดูพวกเขา ตัวของเขาผอม
> เหลือง น่าสงสาร
>
> .......... นางฟ้าบอกว่าที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้
> แต่มีเงื่อนไขว่าห้ามใช้มือหยิบ
> ต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตรตักอาการกินเท่านั้น
> เวลาจะใช้ช้อนตักอาหารเข้าปากตัวเอง
> คนที่นรกก็ตักไม่ถึงสักที
>
> ................................... อาหารที่อร่อยหกลงบนพื้นเกือบหมด
> เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก
>
> .......... พวกเขาจึงผอมโซเพราะอดอาหาร
> ทั้งที่อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยมีคุณค่าทางโภชนาการ
>
> ............... แต่ทำไม พวกเขาไม่สามารถเอาเข้ามาถึงในปากของตนเองได้
>
>
> .
>
>
> นางฟ้าพาไปอีกห้องหนึ่งแล้ว บอกว่า "ถึงสวรรค์แล้ว"
>
> ........... ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
> มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหารประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันกับห้องนรก
>
> ............ มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าบอกว่า
> "นี่เทวดาบนสวรรค์"
>
> ............. แต่แปลกที่คนบนสวรรค์นั้นยิ้มแย้มแจ่มใสอ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
> แล้วดูสิ ว่าพวกเขากินอาหารกันได! ้อย่างไร
> ทั้งๆที่เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรตักอาหารเหมือนกับที่นรก
>
> ......." เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก ? "
> "ทำไมคนที่นี่สนุกสนานแจ่มใสร่าเริง แข็งแรง"
>
> พอสังเกตุดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์
>
> ............ คือคนข้างหนึ่งของโต๊ะ เขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ
> เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม
>
> ............. คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้
> ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย
>
> สรุปว่า ที่นรกนั้น..... คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว
> คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง
>
> .............. คิดแต่ว่าเราจะได้อาหาร ได้สิ่งที่เราชอบ โดยไม่คิดถึงคนอื่น
>
> แต่ที่สวรรค์นั้น..... มีการช่วยเหลือกัน มีความรักสามัคคีกัน
>
> ......................... คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย
> จึงก็ได้รับความสุขทั่วถึงกันทุกคน
>
> .......................... ตื่นขึ้นมาแต่ละวัน
> อย่าถามว่าตัวเราจะได้อะไรจากสังคม
> แต่จงถามให้มากว่า เราจะให้อะไรกับสังคมได้บ้าง