ประเด็นจะซับซ้อนมากขึ้นเมื่อพื้นฐานของความแตกต่างของยากับเครื่องสำอางเน้นที่ความเข้มข้นของสารออกฤทธิ์ ในขณะนี้ ผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของสารกันแดดถูกจัดประเภทเป็นเครื่องสำอาง หากปัจจัยป้องกันแสงแดด (SPF) ต่ำกว่า 4 ในขณะที่ครีมกันแดดที่มีค่า SPF สูงยังคงได้รับการอนุมัติให้จำหน่ายผ่านเคาน์เตอร์ (OTC) น่าสนใจ ข้อเสนอล่าสุดจากองค์การอาหารและยา (FDA) กำหนดให้ครีมกันแดดใด ๆ ที่ระบุค่า SPF เป็นยาในทำนองเดียวกัน ในขณะที่องค์การอาหารและยาถือว่ากรดแลคติกที่ 12% เป็นยา ส่วนประกอบเดียวกันที่มีความเข้มข้นต่ำกว่านั้นได้รับอนุญาตให้ใช้ในเครื่องสำอางได้ น่าเสียใจที่ดูเหมือนว่ากฎข้อบังคับจะเพิกเฉยต่อผลกระทบของยานพาหนะ สารกันโคลง และสารเพิ่มปริมาณอื่นๆ โดยสิ้นเชิงนิยามการทำงานสำหรับกิจกรรมนี้ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากวรรณกรรมมากมายในประเด็นนี้ เวชสำอาง อาจมีลักษณะดังนี้:ผลิตภัณฑ์นี้มีฤทธิ์ทางเภสัชกรรมและใช้ได้กับผิวธรรมดาหรือผิวใกล้เคียงปกติผลิตภัณฑ์ควรมีประโยชน์ที่กำหนดไว้สำหรับความผิดปกติของผิวหนังเล็กน้อย (ข้อบ่งใช้เครื่องสำอาง)ผลิตภัณฑ์นี้มีความเสี่ยงต่ำมาก