การศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร ระบุถึงการสูญเสียอย่างมากในความหลากหลายทางชีวภาพของแมลงในน้ำ และการเพิ่มขึ้นของความเค็มที่เชื่อมโยงกับซัลเฟตและสารมลพิษอื่น ๆ ที่ไหลบ่ามาจากเหมืองซึ่งมักอยู่ห่างจากต้นน้ำหลายไมล์ "ผลการวิจัยของเรานำเสนอหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเกี่ยวกับผลกระทบสะสมที่เกิดขึ้นจากการขุดพื้นผิวในระดับภูมิภาค "ความสัมพันธ์มีความชัดเจนและตรงไปตรงมา ยิ่งคุณมีการทำ เหมือง ที่ต้นน้ำมากเท่าไร การสูญเสียทางชีวภาพและความเค็มก็จะยิ่งสูงขึ้นที่ปลายน้ำ และพวกมันก็จะยิ่งขยายออกไปไกลขึ้นเท่านั้น" Bernhardt ตั้งข้อสังเกตว่า การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้จำนวนมากได้แสดงให้เห็นถึงปัญหาคุณภาพน้ำที่เกิดขึ้นในหรือใกล้กับที่ตั้งของเหมืองถ่านหินบนผิวดินแต่ละแห่ง เธอและทีมงานของเธอ "ออกเดินทางเพื่อทำความเข้าใจว่าเหมืองบนผิวดินจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำทั่วแอปพาเลเชียอย่างไร"