"ปรากฎว่าจุลินทรีย์ที่ใช้ออกซิเจนสามารถย่อยสลายวงแหวนในถ่านหินได้ดีเยี่ยม แต่จุลินทรีย์ที่ไม่ใช้ออกซิเจนไม่มีวิธีที่ดีในการแยกวงแหวนออกจากกัน" ลอยด์กล่าว "ดังนั้น สิ่งเดียวที่เหลือให้แอนแอโรบิกทำคือตัดส่วนที่เป็นเมทอกซิลออก" กลุ่มเมทอกซิลอิสระเหล่านี้จะถูกเปลี่ยนเป็นมีเทน แต่เมื่อกำจัดอนุมูลเมทอกซิลที่มีอยู่ทั้งหมดออกจากวงแหวนแล้ว จุลินทรีย์จะไม่สามารถเข้าสู่สิ่งอื่นได้ และปฏิกิริยาจะหยุดลงและบ่อน้ำก็แห้ง "สิ่งที่น่าสนใจจริงๆ คือจุลินทรีย์เหล่านี้ปล่อยเอนไซม์เพื่อตัดเมทอกซิล" ลอยด์กล่าว "พวกมันกำลังย่อยสลายโครงสร้างภายนอกเซลล์ ซึ่งเป็นข้อจำกัดเพราะ ถ่านหิน ไม่ใช่ทางออก และจุลินทรีย์ไม่สามารถเข้าไปได้ทุกที่ในโครงสร้างถ่านหิน" จากข้อมูลของนักวิจัย การลดลงของหมู่เมทอกซิลในถ่านหินเมื่อเวลาผ่านไปชี้ให้เห็นถึงตัวถ่านหินเองที่เป็นปัจจัยจำกัดในการผลิตก๊าซมีเทน ดังนั้น การเพิ่มจุลินทรีย์หรือสารอาหารมากขึ้นจะไม่ทำให้เกิดมีเทนมากขึ้น และจำเป็นต้องใช้วิธีอื่น