ปิโตรเลียมส่วนใหญ่ใช้โดยปริมาตรเพื่อกลั่นเป็นน้ำมันเชื้อเพลิงและน้ำมันเบนซิน ซึ่งทั้งสองเป็นแหล่งพลังงานหลัก ที่สำคัญ ร้อยละ 84 โดยปริมาตรของไฮโดรคาร์บอนที่มีอยู่ในปิโตรเลียมจะเปลี่ยนเป็นเชื้อเพลิงที่อุดมด้วยพลังงาน (เชื้อเพลิงจากปิโตรเลียม) ซึ่งรวมถึงน้ำมันเบนซิน ดีเซล เครื่องบินไอพ่น เครื่องทำความร้อน และน้ำมันเตาอื่นๆ และก๊าซปิโตรเลียมเหลว น้ำมันดิบเกรดเบาให้ผลผลิตที่ดีที่สุดของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ แต่เมื่อปริมาณสำรองน้ำมันเบาและน้ำมันปานกลางของโลกหมดลงโรงกลั่น น้ำมันเชื้อเพลิง ต้องแปรรูปน้ำมันหนักและน้ำมันดินมากขึ้นเรื่อยๆ และใช้วิธีการที่ซับซ้อนและมีราคาแพงมากขึ้นเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์ที่ต้องการ เนื่องจากน้ำมันดิบที่หนักกว่ามีคาร์บอนมากเกินไปและมีไฮโดรเจนไม่เพียงพอ โดยทั่วไปกระบวนการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการกำจัดคาร์บอนออกจากหรือเติมไฮโดรเจนลงในโมเลกุล และใช้การแตกตัวเร่งปฏิกิริยาด้วยของเหลวเพื่อเปลี่ยนโมเลกุลที่ยาวและซับซ้อนกว่าในน้ำมันให้เป็นโมเลกุลที่สั้นและเรียบง่ายกว่าใน เชื้อเพลิง