ยานอวกาศส่วนใหญ่ไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยตัวเอง ขึ้นอยู่กับความเร็วเริ่มต้นที่ส่งโดยยานปล่อยซึ่งจะแยกออกจากยานอวกาศเมื่อภารกิจเสร็จสิ้น โดยทั่วไปแล้วยานอวกาศจะถูกวางในวงโคจรรอบโลก หรือหากได้รับความเร็วที่เพียงพอเพื่อหลีกหนีแรงโน้มถ่วงของโลก ก็จะเดินทางต่อไปยังจุดหมายอื่นในอวกาศ ยานอวกาศ เองมักจะบรรทุก เครื่องยนต์ จรวด ขนาดเล็ก สำหรับการหลบหลีกและทิศทางในอวกาศ เดอะLunar Moduleซึ่งเป็นยานลงจอดบนดวงจันทร์แบบบรรจุคนที่ใช้ในโครงการอพอลโลมีเครื่องยนต์จรวดที่ช่วยให้สามารถลงจอดบนดวงจันทร์ ได้อย่างนุ่มนวล และส่งลูกเรือกลับไปยังโมดูลบัญชาการที่โคจรรอบดวงจันทร์ ในทางกลับกันยานลำหลังมีกำลังจรวดเพียงพอในโมดูลบริการที่ติดอยู่เพื่อออกจากวงโคจรของดวงจันทร์เพื่อเดินทางกลับโลก สหรัฐอเมริกากระสวยอวกาศโคจรใช้เครื่องยนต์เชื้อเพลิงเหลวบนเรือสามเครื่องซึ่งจัดหาโดยถังภายนอกแบบใช้แล้วทิ้งและเครื่องเพิ่มกำลังเชื้อเพลิงแข็งอีกคู่หนึ่งเพื่อขึ้นสู่อวกาศ