ขี้ขลาด หรือ มืดบอด   ในสังคมประชาธิปไตย ทุกคนมีสิทธิ์แสดงความเห็น  คนที่นี่ควรมีการศึกษาและวิจารณญาณพอที่จะไตร่ตรองข้อมูล ก่อนที่จะเชื่อ หรือโต้แย้ง โดยใช้เหตุผล   

คนไทยมักพูดกันปาวๆ ว่าต้องการความปรองดอง  ใครทำชั่ว ขอให้ลืม และยกโทษให้หมด กฏหมายไม่มีความสำคัญเลยหรือไง งั้นยกโทษให้ทุกคนที่ละเมิดกฏหมายเลยดีมั้ย เพื่อให้โอกาสที่สอง หรือปรองดองกันทั่วประเทศ แบบทั่วถึง (อย่าลืมพวกค้ายาบ้า ฆ่าข่มขืน แล้วอาชฌากรทุกประเภท ไม่ใช่พวกโกงกินบ้านกินเมืองอย่างเดียวที่จ้องจะนิรโทษกรรมให้)

คนบางคนสักแต่พูดว่า ไม่ต้องการความขัดแย้ง ไม่ต้องการแตกแยก ได้แต่อมพะนำยอมรับในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง โดยไม่คัดค้าน หรือแม้แต่จะวิพากษ์วิจารณ์ 

บุคคลภายนอกก็ไม่โง่พอที่จะแยกแยะไม่ออกว่าอะไรจริงหรือไม่จริง  อย่าเอากรอบความคิดแคบๆ ของตัวเอง มาชี้นำหรือวัดคนอื่น

การเมืองมีอยู่ทุกที่ ติดตามการเมืองระดับประเทศ เพื่อเอามามองการเมืองในบริษัทฯ ในองค์กรที่เราทำงานหรือเกี่ยวข้องอยู่  เพื่อแยกแยะได้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น และจะมีผลกระทบกับชีวิตเราอย่างไร ทิศทางนโยบายทั้งของการเมืองระดับชาติ หรือระดับบริษัทฯ จะส่งผลความเป็นอยู่ การทำงาน การขึ้นเงินเดือน และสวัสดิการของเราทุกคนมั้ย  คนที่อาสามาทำงานให้เรายังทำงานด้วยอุดมการณ์ หรือเสียสละอย่างที่ปากว่ามั้ย    มันเอามามองเปรียบเทียบกันได้ทั้งนั้น  

เปิดสมองหน่อย

ระบบมันไม่ล่มหรอก หรือถ้าล่มด้วยเหตุสุดวิสัยก็แก้ไขได้ด้วยเครื่องมือ  แต่ระบบบริษัทฯ และสหภาพเราอาจล่มได้ ถ้าทุกคนเมินเฉยไม่ตรวจสอบหรือวิเคราะห์เพื่อแก้ไขในสิ่งที่ไม่ถูกต้องและไม่เป็นธรรม

 ที่เราลำบากทุกวันก็เพราะไคร ไม่ไช่ท่านๆเหล่านี้หรอกหรือ