เหตุการณ์เกิดเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2556 เวลา 12.30 นาที (โดยประมาณ) ดิฉันและครอบครัว ประกอบไปด้วยผู้ใหญ่จำนวน 5 คน เด็กอายุ  11-14 ขวบ จำนวน 5 คน และเด็กเล็กอายุ 7 ขวบ จำนวน 2 คน ได้ไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี ฝั่งทางขึ้นสันเขื่อน บริเวณฝั่งตรงข้ามกับร้านอาหารและรีสอร์ท ซึ่งบริเวณดังกล่าวจะเป็นพื้นที่ลาดลงไป มีบริเวณที่จอดรถด้านบนติดกับถนน ซึ่งจะเป็นเพียงร้านอาหาร ร้านค้า มีเรือยาง เสื่้อชูชีพไว้บริการ และมีนั่งร้านไว้สำหรับนั่งรับประทานอาหารบริเวณริมน้ำ ซึ่งบริเวณดังกล่าวเป็นจุดที่ครอบครัวดิฉันไปเที่ยวเป็นประจำตั้งแต่ปี พ.ศ.2545 ซึ่งปีหนึ่งไปประมาณ 3-4 ครั้ง ไม่เคยเกิดเหตุการณ์ใดๆ แต่เห็นถึงความแตกต่าง คือ ร้านค้าดังกล่าวจะค่อยๆ ขยายแนวของนั่งร้านไว้สำหรับนักท่องเที่ยวขึ้นเรื่อยๆ ต้นไม้ต้นไร่ก็ถูกถาง เพื่อรองรับการขยายนั่งร้านดังกล่าว  จนทำให้เกิดเหตุการณ์ดังนี้ คือ เมื่อลงจากทางเดินก็จะไปถึงธารน้ำซึ่งในวันนั้นน้ำน้อยสุดๆ คือแทบจะเดินข้ามกันระหว่างสองฝั่งได้ๆ ครอบครัวก็ว่าจะกลับแล้วเพราะน้ำในเขื่อนปล่อยลงมาน้อยมาก แต่เด็กๆ อยากเล่น ก็กะจะให้เล่นสักพักแล้วจะพากันไปเล่นน้ำทะเลท่าทางจะดีกว่า  แต่ในระหว่างเดินลงไปก็จะมีแม่ค้ารุ่นๆ คนนึงเดินถือเมนูตามตูดลงมาด้วย แล้วก็ถามว่าจะทานอะไรไหมค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็เฉยๆ เพราะว่ากะจะนั่งไม่นานเท่าไหร่ก็จะไปเราก็เลยไม่ได้สั่งอะไรมากิน ก็เลยให้เด็กๆ ลงเล่นน้ำซึ่งเด็กเล็กมันก็เล่นหินเล่นทรายไปซึ่งเราก็นั่งอยู่ริมฝั่งน้ำแจะๆ (**ว่ากันง่ายๆ ขอบกางเกงในเด็กยังไม่เปียกว่าอย่างงั้นเถอะ)  แต่แม่ค้าคนดังกล่าวก็ไม่จบเมื่อเราไม่สั่งอาหารเธอก็โวยวาย (โวยวาย คือเสียงดังนะ ไม่ใช่คำเตือนที่ใช้น้ำเสียงปกติ) ถึงเรื่องเด็กๆ ไม่ยอมใส่เสื้อชูชีพ ว่าอันตรายนะถ้าเกิดเค้าปล่อยน้ำลงมาจมน้ำตายไม่รับผิดชอบนะ แต่พวกเราก็ได้แต่มองหน้ากัน และก็คุยกันเบาๆว่าเดี๋ยวก็จะไปไม่ต้องหรอก แล้วแม่ค้าคนนั้นพอโวยวายแล้วก็เดินไป  สักพักเปลี่ยนตัวแม่ค้ามาใหม่เป็นคนมีอายุหน่อยตัวอ้วนๆ ดำๆ มาโวยวายอีกว่า เด็กกลุ่มนั้นเป็นลูกหลานใครทำไมถึงไม่ใส่เสื้อชูชีพ เค้ามีกฏให้ใส่เสื้อชูชีพด้วยแล้วก็ชี้ไปบริเวณกลางลำน้ำซึ่งทางเราให้คนไปยืนดูแลเด็กๆอยู่สองคนให้เล่นอยู่ในสายตา แต่แม่ค้าก็ชี้ไปที่จุดที่พวกเรายืนว่าถ้าเค้าปล่อยน้ำมาเยอะๆ จุดที่ยืนนั้นลึกมาก ไม่กลัวกันบ้างเหรอดื้อไม่ยอมเช่าเสื้อไปใส่ แล้วก็แพร่มไม่หยุด ฉันหน้าชาอยากจะลุกขึ้นเก็บของกลับในนาทีนั้นแต่ก็ยังระงับอารมณ์ไว้ก่อนจนไม่อยากรับฟังว่ายายแม่ค้าคนนั้นพูดอะไรต่ออีกมากมาย จนแม่ค้าคนนั้นเดินกลับไป เราก็ได้แต่บอกว่ากลับเถอะแต่ครอบครัวเราเค้าคุยกันว่าเราก็ยืนคุมอยู่ให้เด็กเล่นกันตื้นๆ และอีกอย่างน้ำโคตรน้อยอย่างงี้เราต้องเสียค่าชูชีพทำไม เด็กเปียกยังไม่ถึงครึ่งตัวเลย แล้วกะเล่นแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ไป ทำไมต้องมากฏเกณฑ์อะไรกะเรามากมายเนี่ยะ ไม่เข้าใจเค้าเลยจริงๆ แถมก็ยังมีกลุ่มอื่นที่เล่นน้ำแถวนั้นก็ไม่ได้ใส่เสื้อชูชีพทำไมป้าแกไม่ต่อว่าเค้าล่ะ แล้วที่ซ้ำร้ายเค้าไปใหญ่มีเด็กเล็กประมาณ 4 -5 ขวบ 2 คน นั่งเล่นใกล้ๆ กับลูกเราวัย 7 ขวบ เค้าก็ไม่ได้ใส่เสื้อแต่พ่อเค้านั่งกินอาหารอยู่นั่งร้านข้างหลังที่เรานั่ง (เรานั่งอยู่โคนต้นไม้ใหม่ถ้าน้ำมากเราก็คงไม่ได้นั่งหรอก) นั่นแหละเราเลยเก็ท ว่าเค้าพาลหาเรื่องเรามากกว่าเพราะเราไม่กิน ไม่เช่าเสื้อชูชีพร้านเค้าหรือเปล่าเค้าเลยแพร่มไม่หยุด  นั่งไปอีกสักประมาณ 3 นาที ยายป้าร้านค้าคนเดิมก็มาอีกแล้วก็บอกว่าไม่เชื่อกันหรืองัยเนี่ยบอกว่าให้ใส่เสื้อชูชีพเดี๋ยวเด็กจมน้ำไปไม่รับผิดชอบนะ เดี๋ยวเรียกตำรวจมาจับซะเลยแล้วก็แพร่มอีกสารพัด แต่ทีนี้เราคงไม่ยอมนั่งซุบซิบกันเฉยๆ แล้วล่ะญาติเราก็โต้บ้างสิมาปล่อยให้ด่ากันได้ยังงัย ก็เลยตะโกนออกไปว่า เดี๋ยวก็ไปแล้วไม่ต้องมาโวยวายหรอก แล้วยายแม่ค้าก็ตะโกนบอกมาว่า "ไปเลยไปเดี๋ยวนี้เลยยิ่งดี" พร้อมกับทำท่าโบกมือไล่พวกเรา ท่าทางเหมือนนางผีเสื้อสมุทร แต่ผิดกันที่ทำท่าโบกมือไล่ ญาติเราก็บอกว่าไม่ต้องมาไล่กันหรอก มีที่เที่ยวที่อื่นดีกว่านี้ตั้งเยอะ แล้วไอ้ที่จะเอาตำรวจมาจับมาจับข้อหาอะไรฉันก็ไม่ได้ลักขโมยใครจะมาจับเรื่องอะไร โปรดพิจารณาดูกันเถอะว่ามันสมควรมั๊ยที่แม่ค้า ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ก็ไม่ใช้ มาใช้อำนาจอย่างนี้ เป็นเพราะเราไม่กินอาหาร ไม่ใช้บริการเค้า แต่จุดที่เราลงเล่นน้ำเคยเป็นจุดที่มีคนมานั่งกินอาหารตามประสาครอบครัว เราเป็นครอบครัวใหญ่รายได้น้อย เราเอาอาหารของเรามากิน เราไม่มีเงินมากพอที่จะไปนั่งกินอาหารร้านหรูอย่างฝั่งตรงข้ามหรอก และก็คิดว่าอุทยานเป็นของคนไทย เป็นของประชาชนทั่วไป ไม่ใช่เป็นของร้านค้าที่สัมปทานไปแล้ว แล้วมาใช้อำนาจในการไล่นักท่องเที่ยว ประชาชนอย่างนี้ เราเที่ยวที่ไหนเราก็ไม่ได้ไปทำลายทรัพยากรธรรมชาติที่ไหน ต่างกับพวกที่ได้สัมปทานไป ต้นไม้ ต้นไร่ ถูกถาก ถูกถางไปเพื่อไปทำเป็นบ้านพัก รีสอร์ท ร้านอาหารที่กินกันแล้วน้ำเน่าเสียลงสู่แม่น้ำลำคลอง นี่นะหรืออุทยานแห่งชาติ หรือจะกลายเป็นอุทยานของผู้ได้สัมปทาน สถานที่ท่องเที่ยวในประเทศไทย  "เที่ยวไทย ไม่ไปไม่รู้" ว่าจะแย่ได้ถึงขนาดนี้

สมัครสมาชิก Satu88วันนี้ รับโปรโมชั่นมากมาย
-สมัครสมาชิกใหม่วันนี้และอัพเดทข้อมูลส่วนตัวหลังสมัคร รับเงินฟรีเดิมพันไปเลยทันที 288บาท!!
-โปรโมชั่นโบนัสเงินฝากรายวัน e-Sports10% จ่ายโบนัสสูงสุดถึง 1,500 บาท ฝากทุกวัน รวยทุกวัน!!
-โปรโมชั่นเพื่อนชวนเพื่อนรับโบนัสเพิ่ม 388 บาท
สุดยอดเว็บชั้นนำ ได้มาตรฐาน มั่นคง ปลอดภัย ฝาก-ถอน รวดเร็วทันใจ
เล่นเกมแล้วได้เงิน ออโต้การฝาก-ถอน
ช่องทางการติดต่อ
Facebook :  Satu88thai
Line : @SATU88
เว็บไซต์: Satu88 , สล็อตออนไลน์ , slot online